Yoko Taro, de veelgeprezen maker achter Nier: Automata en Drakengard , heeft openlijk de diepgaande impact van ICO op het rijk van videogames besproken als een medium voor artistieke expressie. Uitgebracht in 2001 voor de PlayStation 2, verdiende ICO snel zijn status als een cultklassieker, gevierd vanwege zijn minimalistische ontwerp en het verhaal overgebracht door woordeloze verhalen.
Taro wees op het revolutionaire karakter van de kernmechaniek van ICO , waar spelers het personage Yorda begeleiden door haar hand vast te houden, wat de gameplay -conventies van het tijdperk aanzienlijk veranderde. "Als ICO je in plaats daarvan een koffer had gedragen in plaats daarvan een koffer van een meisje, zou het een ongelooflijk frustrerende ervaring zijn geweest," merkte Taro op. Hij benadrukte dat de noodzaak om een ander personage te leiden een baanbrekende aanpak was, die de traditionele concepten van interactiviteit binnen games uitdaagde.
Tijdens die periode gemeten game-ontwerp vaak succes door het vermogen om boeiend te blijven, zelfs wanneer alle elementen op het scherm werden vereenvoudigd tot basisblokjes. ICO daagde dit idee uit door zich te concentreren op emotionele resonantie en thematische diepte in plaats van alleen op mechanische innovatie. Taro gelooft dat het spel heeft aangetoond dat kunst en het verhaal verder kunnen gaan dan alleen achtergrond voor gameplay, en essentiële elementen van de algehele ervaring worden.
Label ICO als "Epoch Making", erkende Taro zijn rol bij het hervormen van de toekomst van game-ontwikkeling. Hij prees het spel voor het illustreren van dat videogames een diepe betekenis konden overbrengen door subtiele interacties en sfeervolle ontwerp.
Naast ICO noemde Taro twee andere invloedrijke spellen die zowel hem als de bredere gaming -industrie aanzienlijk beïnvloedden: Undertale door Toby Fox en Limbo door PlayDead. Deze titels, zo betoogde hij, breidden de horizon uit van wat zou kunnen worden bereikt door interactieve media en bevestigen dat videogames in staat zijn om diepgaande emotionele en intellectuele ervaringen te bieden.
Voor enthousiastelingen van het werk van Yoko Taro, biedt zijn waardering voor deze spellen een kijkje in de creatieve invloeden die zijn projecten vormen. Het benadrukt ook de continue evolutie van videogames als een dynamische en veelzijdige kunstvorm.
